Saturday, October 26, 2024

அந்நாள்களில் அவர் வேண்டுவதற்காக ஒரு மலைக்குப் போனார். அங்குக் கடவுளிடம் வேண்டுதல் செய்வதில் இரவெல்லாம் செலவிட்டார். (லூக்கா நற்செய்தி 6:12)

அந்நாள்களில் அவர் வேண்டுவதற்காக ஒரு மலைக்குப் போனார். அங்குக் கடவுளிடம் வேண்டுதல் செய்வதில் இரவெல்லாம் செலவிட்டார். 
(லூக்கா நற்செய்தி 6:12)

இந்த இறை வாக்கைத் தியானிக்க ஆரம்பிக்கும் போது மனதில் சில கேள்விகள் எழுகின்றன.

இவற்றுக்கான பதிலை மனிதர்களால் சுயமாக அறிந்து கொள்ள முடியாது.

தியானிக்கும் நாம் அளவுள்ள மனிதர்கள்.

அளவுள்ள மனிதர்களால் அளவில்லாத கடவுளைப் பற்றி எப்படி முழுமையாக அறிய முடியும்?

முழுமையாக அறிய முயல்வது கடல் முழுவதையும் கரண்டியால் அள்ள முயல்வதற்குச் சமம்.

ஆனாலும் செய்ய முடியாததையும் செய்ய முயற்சிப்பது மனித இயல்பு.

 எழும் கேள்விகள் 
1. இயேசு கடவுள். அவரே அவரோடு எப்படி செபித்தார்?

2.அவர் ஏன் செபிக்க வேண்டும்?

தியானிப்போம்.

இயேசு இறைமகன்.

முழுமையாக கடவுள். முழுமையாக மனிதன்.

செபம் என்றால் இறைவனோடு ஒன்றித்திருப்பது.

இறை மகனும், இறைத் தந்தையும், தூய ஆவியும் நித்திய காலமும் ஒருவருள் ஓருவராக ஒன்றித்திருக்கும் ஒரே கடவுள்.

அப்படியானால் தம திரித்துவத்தின் வாழ்வே நித்திய செப வாழ்வுதான்.

தம திரித்துவம் - ஒரே கடவுள், மூன்று ஆட்கள்.

இறை மகன் - ஒரு ஆள், இரண்டு சுபாவங்கள்.


தேவ சுபாவத்தில் அளவில்லாத இறை மகன்  அளவுள்ள கன்னி மரியின் வயிற்றில் மனித உரு எடுத்தார்.

மரியாள் மனிதனின் தாயா?
கடவுளின் தாயா?

கடவுளின் தாய், ஏனெனில் கடவுள்தான் அவள் வயிற்றில் மனு உரு எடுத்துப் பிறந்தார் .

மரியாளிடமிருந்து கடவுள் மனிதனாகப் பிறந்தார்.

இயேசுவுக்கு சுபாவங்கள் இரண்டு, ஆனால் ஆள் ஒன்று.

ஆளைப் பிரிக்க முடியாது.

இறைமகன் மனித சுபாவத்தில் பாடுபட்டு மரித்தார்.

பாவத்தைத் தவிர மற்ற எல்லா மனிதப் பண்புகளும் அவரிடம் இருந்தன.

பிறக்கும் போது அன்னை மரியின் கன்னிமைக்குப் பழுது ஏற்படாதவாறு பிறந்தார்.

 கண்ணாடிக்கு பழுது ஏற்படாமல் ஒளி அதன் வழியே வருவதுபோல் இயேசு பிறந்தார்.

பிரசவ வேதனை அனுபவிக்காத ஒரே பெண் அன்னை மரியாள் மட்டுமே.

மனிதனாகப் பிறந்த இறைமகன் மனிதனாக  உலகில் வாழ்ந்தார்.

பசித்தது, உணவு உட்கொண்டார்.
வளர்ந்தார்.
செபித்தார்.
துன்பங்களை அனுபவித்தார்.
மரணமும் அடைந்தார்

அவரது உலக வாழ்வின் போது அவர் செய்த ஒவ்வொரு செயலையும் நமக்கு முன் மாதிரிகையாக இருக்கும் படி செய்தார்.

அவரது செபமும் நமக்கு முன்மாதிரியான செயல்தான்.

அவரது வாழ்வே செபமாக இருக்கும் போது ஏன் நற்செய்தி ஆசிரியர் அவர் இரவெல்லாம் செபித்ததாக எழுதுகிறார்?

அதுவும் நமக்கு முன் மாதிரிகை காட்டவே.

இயேசு இரவெல்லாம் செபித்து விட்டு 

"விடிந்ததும் அவர் தம் சீடர்களைத் தம்மிடம் கூப்பிட்டு அவர்களுள் பன்னிருவரைத் தேர்ந்தெடுத்து அவர்களுக்குத் திருத்தூதர் என்று பெயரிட்டார்."
(லூக்கா நற்செய்தி 6:13)

திருத்தூதர்களைத் தேர்வு செய்யுமுன் செபித்தார்.

நாமும் முக்கியமான வேலைகளை செபத்துடன் ஆரம்பிக்க வேண்டும் என்ற நற்செய்தியை செயல் மூலம் போதித்தார்.

அவர் சொல் மூலம் போதித்த அனைத்தையும் வாழ்ந்து காட்டினார்.

உதாரணமாக:

போதனை:
"ஏழைகளே, நீங்கள் பேறுபெற்றோர்; ஏனெனில் இறையாட்சி உங்களுக்கு உரியதே."
(லூக்கா நற்செய்தி 6:20)

சாதனை:
அவர் ஒரு ஏழைக் கன்னியின் வயிற்றில் கருவுற்று மாட்டுத் தொழுவத்தில் பிறந்தார்.

"இயேசு அவரிடம், "நரிகளுக்குப் பதுங்குக் குழிகளும், வானத்துப் பறவைகளுக்குக் கூடுகளும் உண்டு. மானிட மகனுக்கோ தலை சாய்க்கக்கூட இடமில்லை" என்றார்."
(மத்தேயு நற்செய்தி 8:20)


போதனை;
"உங்களைச் சபிப்போருக்கு ஆசி கூறுங்கள்; உங்களை இகழ்ந்து பேசுவோருக்காக இறைவனிடம் வேண்டுங்கள்."
(லூக்கா நற்செய்தி 6:28)

சாதனை:
"மண்டை ஓடு எனப்படும் இடத்திற்கு வந்ததும் அங்கே அவரையும் வலப்புறம் ஒருவனும் இடப்புறம் ஒருவனுமாக அக்குற்றவாளிகளையும் அவர்கள் சிலுவைகளில் அறைந்தார்கள். 

அப்போது (இயேசு, "தந்தையே, இவர்களை மன்னியும். ஏனெனில் தாங்கள் செய்வது என்னவென்று இவர்களுக்குத் தெரியவில்லை" என்று சொன்னார்.) 
(லூக்கா நற்செய்தி 23:33,34)

இயேசு சாதித்ததைப் போதித்தார்.

போதித்ததைச் சாதித்தார்.

நமது வாழ்விலும் போதனையும் சாதனையும் ஒன்றாக இருக்க வேண்டும்.

இயேசுவின் முன்மாதிரிகையைப் பின்பற்றி நமது ஒவ்வொரு செயலையும் செபத்தோடு ஆரம்பிப்போம்.

தந்தை, மகன், தூய ஆவியின் பெயரால் ஒவ்வொரு நாளையும் ஆரம்பித்து 

தந்தை, மகன், தூய ஆவியின் பெயரால் நாள் முழுவதும் வாழ்ந்து,


தந்தை, மகன், தூய ஆவியின் பெயரால் இரவில் தூங்கச் செல்வோம்.

தந்தை, மகன், தூய ஆவியின் பெயரால் மரணிக்கும் பாக்கியம் கிடைக்கும்.

தந்தை, மகன், தூய ஆவியோடு ஒன்றித்து நித்திய காலமும் வாழ்வோம்.

லூர்து செல்வம்.

No comments:

Post a Comment