இயேசு அவரைப் பார்த்து, "உமக்கு நான் என்ன செய்ய வேண்டும் என விரும்புகிறீர்?" என்று கேட்டார். பார்வையற்றவர் அவரிடம், "ரபூணி, நான் மீண்டும் பார்வை பெறவேண்டும்" என்றார்.
(மாற்கு நற்செய்தி 10:51)
பார்வையற்ற ஒருவர் "இயேசுவே, தாவீதின் மகனே, எனக்கு இரங்கும்" என்று சப்தமாக, உருக்கமாகச் செபித்தார்.
இதயத்திலிருந்து வந்த உருக்கமான செபத்தை ஏற்றுக் கொண்ட இயேசு,
"உமக்கு நான் என்ன செய்ய வேண்டும் என விரும்புகிறீர்?" என்று கேட்டார்
அவர் "ஆண்டவரே, நான் மீண்டும் பார்வை பெறவேண்டும்" என்றார்.
'மீண்டும்' என்ற வார்த்தையிலிருந்து அவர் பார்வை உள்ளவராக இருந்து அதை இழந்தவர் எனத் தெரிகிறது.
இயேசு அவரிடம், "நீர் போகலாம்; உமது நம்பிக்கை உம்மை நலமாக்கிற்று" என்றார்.
உடனே அவர் மீண்டும் பார்வை பெற்று, இயேசுவைப் பின்பற்றி அவருடன் வழி நடந்தார்.
இறை வசனத்தை நமது ஆன்மீக வளர்ச்சியை மையமாக வைத்து தியானிப்போம்.
வசனத்தை மட்டும் ஆராய்வது நமது நோக்கமாக இருக்கக் கூடாது.
உணவு என்பதற்காக நாம் அதை உண்பதில்லை. உடல் வளர்ச்சிக்காக உண்கிறோம்.
இறைவாக்கு நமது ஆன்மீக உணவு.
தினமும் பைபிள் வாசிக்க வேண்டும் என்பதற்காக வாசிக்கக் கூடாது.
வாசித்ததை நமது ஆன்மீக வளர்ச்சிக்கு எப்படிப் பயன்படுத்த வேண்டும் யோசிக்க வேண்டும்.
"வாசி, யோசி, விசுவசி."
ஏற்கனவே பார்வையோடு இருந்த ஒருவன் தனது பார்வையை இழக்கிறான்.
அதாவது பார்வையால் அவன் அனுபவித்த அத்தனை நன்மைகளையும் இழக்கிறான்.
மீண்டும் பழைய அனுபவத்தைப் பெறுவதற்காக மீண்டும் பார்வை பெற விரும்புகிறான்.
நாசரேத்தூர் இயேசுவைப் பற்றிக் கேள்விப் பட்டிருக்கிறான்.
அவரைச் சந்திக்க ஆசையோடு இருந்திருக்கிறான்.
தான் உட்கார்ந்திருந்த வழியே இயேசு போகிறார் என்று அவர் கேள்விப்பட்டவுடன்,
"இயேசுவே, தாவீதின் மகனே, எனக்கு இரங்கும்" என்று வேண்டுகிறான்.
விசுவாசத்தோடு வேண்டுகிறான்.
இயேசுவும் அவனது விசுவாசம் நிறைந்த வேண்டுதலை ஏற்று அவனுக்குப் பார்வை அளிக்கிறார்.
அவன் அவரைப் பின்பற்றுகிறான்.
ஆன்மீக ரீதியாக எந்த விடயத்தில் நாம் அவனைப் போல் பார்வையை இழந்தவர்களாக இருக்கிறோம்?
நாம் திருமுழுக்குப் பெறும்போது தேவ இஷ்டப் பிரசாதத்தைப் பெற்று இறை உறவைப் பெறுகிறோம்.
இங்கு அருள் பற்றி ஒரு முக்கியமான விளக்கத்தைக் குறிப்பிட வேண்டும்.
இறை அருள் இரு வகை.
1.தேவ இஷ்டப் பிரசாதம்.
(Sanctifying grace)
2.உதவி வரப்பிரசாதம்.
(Actual grace)
நமது முதல் பெற்றோர் செய்த பாவத்தின் விளைவாக இறைவனோடு நமக்கிருந்த உறவை முறித்துக் கொண்டோம்.
ஆனால் கடவுள் மாறாதவர். அவரது உறவு மாறாதிருக்கிறது.
நாம் திருமுழுக்குப் பெற்றபோது நாம் பெற்ற அருள் தேவ இஷ்டப் பிரசாதம்.
இதற்குப் பொருத்தமான தூய தமிழ் வார்த்தை கிடைக்குமா என்று சிந்தித்துப் பார்த்தேன்.
நாம் இழந்த இறை உறவை தேவ இஷ்டப் பிரசாதத்தைப் பெறும் போது திரும்பப் பெற்றோம்.
ஆகவே அதை "இறை உறவு அருள்" என்று அழைக்கலாமா?
யாருக்காவது வேறு தூய தமிழ் வார்த்தை கிடைத்தால் சொல்லுங்கள்.
இந்தக் கட்டுரையில் "இறை உறவு அருள்" என்றே அழைக்கிறேன்.
திருமுழுக்கின்போது நாம் பெற்ற இறை உறவு அருள்தான் நமக்கு இறை உறவை மீட்டுத் தந்தது.
இந்த அருள் இல்லாமல் நாம் மீட்புப் பெற முடியாது.
இந்த அருள் இல்லாமல் நம்மால் விண்ணகம் செல்ல முடியாது.
இந்த அருள் இல்லாமல் நாம் திவ்ய நற்கருணை உட்கொள்ளக் கூடாது.
இந்த அருள் இல்லாமல் நாம் திருமண ஒப்பந்தம் செய்யக்கூடாது.
இந்த அருள் இருந்தால் ஆன்மா உயிரோடு இருக்கும்.
நமது முதல் பெற்றோர் விலக்கப்பட்ட கனியைத் தின்று பாவம் செய்ததால் அவர்களது ஆன்மா ஆன்மீக உயிரை இழந்தது.
"ஆனால் தோட்டத்தின் நடுவில் உள்ள மரத்தின் கனியை மட்டும் நீங்கள் உண்ணக்கூடாது; அதைத் தொடவும் கூடாது. மீறினால் நீங்கள் சாவீர்கள்; என்று கடவுள் சொன்னார்", என்றாள்."
(தொடக்கநூல் 3:3)
சென்மம் பாவத்தோடு பிறந்த நாம் ஆன்மீக உயிர் இல்லாமல் பிறந்தோம்.
திரு முழுக்கின்போது ஆன்மீக உயிரைப் பெற்றோம்.
இறை உறவு அருளோடு வாழும் வாழ்வுதான் கிறித்தவ வாழ்வு.
இறை உறவு அருளோடு செய்யும் நற்செயல்களுக்குத் தான் நமக்கு விண்ணகத்தில் சன்மானம் கிடைக்கும்.
எப்படி பார்வை உள்ளோர் மட்டும் உலகை அனுபவிக்க முடியுமோ
அப்படியே இறை உறவு அருள் உள்ளவர்கள்தான் ஆன்மீக வாழ்வை அனுபவிக்க முடியும்.
ஆகவே திருமுழுக்கின்போது பெற்ற அருளை இழக்காமல் வாழ வேண்டும்.
கர்மப் பாவம் இருவகை.
1. அற்பப் பாவம்.
2. சாவான பாவம்.
அற்பப்பாவம் பரிசுத்தத் தனத்தின்மீது சிறிது மாசு, அழுக்கு படியச் செய்யும், ஆனால் ஆன்மீக உயிருக்கு ஆபத்து இல்லை.
அற்பப்பாவத்தோடு இறப்பவர்கள் உத்தரிக்கிறத் தலம் சென்று, ஆன்மா மாசு நீங்கி பரிசுத்தம் அடைந்த பிறகு விண்ணகம் செல்வார்கள்.
சாவான பாவம் இறை உறவு அருளைக் கொன்று விடும். ஆன்மா மரணமடையும்.
எப்படி பார்வை அற்றவர்கள் உலக வாழ்வை அனுபவிக்க முடியாதோ
அப்படியே சாவான பாவ நிலையில் உள்ளவர்கள் ஆன்மீக வாழ்வை அனுபவிக்க முடியாது, நற்செயலே செய்ய முடியாது, சாவான பாவ நிலையில் இறந்தால் விண்ணகம் செல்ல முடியாது.
மனித பவகீனத்தினால் சாவான பாவத்தில் விழ நேர்ந்தால் உடனே பாவத்திற்காக மனஸ்தாபப்பட்டு, பாவ சங்கீர்த்தனம் செய்து பாவ மன்னிப்புப் பெற்று விட வேண்டும்.
பார்வையை இழந்தவன் இயேசுவை அழைத்தது போல சாவான பாவம் செய்தவர்கள் இயேசுவின் பிரதிநிதியான குருவானவரை அணுகிப் பாவ சங்கீர்த்தனம் செய்ய வேண்டும்.
பாவ மன்னிப்புப் பெற்று இயேசுவின் ஆன்மீக வழியில் விண்ணகம் நோக்கி நடக்க வேண்டும்.
மறுபடியும் சாவான பாவத்தில் விழாமல் கவனமாய் வாழ வேண்டும்.
ஆன்மாவைப் பரிசுத்தமாகக் காப்பாற்ற வேண்டும்.
இடைவிடாத செப வாழ்வு அதற்கு உதவியாக இருக்கும்.
நாம் திருமுழுக்கு பெற்றபோது இறை உறவு அருளைப் பெற்றோம்.
அன்னை மரியாள் இறைவனின் விசேச வரத்தினால் இறை உறவு அருளோடு உற்பவித்தாள்.
உற்பவிக்கும்போது இருந்த பரிசுத்த நிலையில் இறுதிவரை வாழ்ந்தாள்.
உதவி வரப்பிரசாதம்.
"இது கடவுளின் உதவி அருள்.
இது நாம் நற்செயல்களைச் செய்யத் தூண்டுகிறது.
பாவத்தைத் தவிர்க்கவும் உதவுகிறது.
இது அனைவருக்கும் வழங்கப்படுகிறது.
ஒவ்வொரு வினாடியும் கடவுள்
தனது உதவி அருளைக் கொண்டு நம்மை வழி நடத்துகிறார்.
உதவி அருள் காலையில் படுக்கையில் இருந்து எழ உதவுகிறது,
நம்மை செபம் செய்யத் தூண்டுகிறது ,
சோதனைகளை வெல்ல உதவுகிறது,
நாம் சாவான பாவத்தில் விழுந்து விட்டால் மனஸ்தாபப்பட்டு, பாவ சங்கீர்த்தனம் செய்யத் தூண்டுகிறது.
நல்லதைச் சிந்திக்க, நல்லதைப் பேச, நல்லதைச் செய்ய உதவுகிறது.
நிறைய உதவி அருளைத் தரும்படி இறைவனிடம் வேண்ட வேண்டும்.
சுருக்கமாகச் சொன்னால்,
இறை உறவு அருள் நமது ஆன்மாவை வாழச் செய்கிறது.
உதவி அருள் ஆன்மா உற்சாகமாக செயல் புரிய உதவுகிறது.
இறை உறவு அருள் நிலையில் பரிசுத்தமாக வாழ்வோம்.
உதவி அருள் உதவியுடன் நற்செயல்கள் புரிந்து வாழ்வோம்.
ஒவ்வொரு இறைவாக்கையும்
வாசித்து,
யோசித்து,
விசுவசித்து
வாழ்வோம்.
நிலை வாழ்வு உறுதி.
லூர்து செல்வம்.
No comments:
Post a Comment