தொழிலாளர் மறுமொழியாக, "ஐயா, இந்த ஆண்டும் இதை விட்டுவையும்; நான் இதைச் சுற்றிலும் கொத்தி எருபோடுவேன். (லூக்கா நற்செய்தி 13:8)

 தொழிலாளர் மறுமொழியாக, "ஐயா, இந்த ஆண்டும் இதை விட்டுவையும்; நான் இதைச் சுற்றிலும் கொத்தி எருபோடுவேன். 

(லூக்கா நற்செய்தி 13:8)

அத்தி மரம் காய்க்காமல் வெற்று‌ மரமாக நிற்பதைப் பார்த்த‌ அதன் உரிமையாளர் அதை வெட்டி விட நினைக்கிறார்.

காய்க்காத மரத்தை வளர்த்து என்ன பயன் என்று நினைக்கிறார்.

ஆனால் தோட்டத்தைக் கவனித்துக் கொண்டிருப்பவர் அதற்கு ஒரு ஆண்டு கால அவகாசம் கேட்கிறார்.

அதற்குப் புதிதாக உரம் போட்டு நீர்ப் பாய்ச்சினால் அதற்குக் காய்க்க வாய்ப்பு இருக்கிறது என்பது அவர் நம்பிக்கை.

இது உவமை.

உவமை குறிக்கும் உண்மை?

அத்தி மரம் மனிதன், 

உரிமையாளர் கடவுள்.

கடவுள் மனிதனைப் பரிசுத்தமானவனாகப் படைத்தார்.

ஆனால் மனிதன் ஆரம்ப காலத்திலேயே பாவத்தினால் தனது பரிசுத்தத்தனத்தை இழந்தான்.

கடவுள் நினைத்திருந்தால் அவன் பாவம் செய்தவுடனே அவனை அழித்திருக்கலாம்.

ஆனால் அவரே அவனுக்குக் கால அவகாசம் கொடுக்கத் தீர்மானித்தார்.

அவனைத் திருத்தும் வேலையை அவரது ஒரே மகனிடம் ஒப்படைத்தார்.

இறைமகன் மனிதனை மீட்பதற்காக மனிதனாகப் பிறந்து, பாடுகள் பட்டு, சிலுவையில் அறையப்பட்டு, மரித்து மனிதன் செய்த பாவத்துக்குப் பரிகாரம் செய்தார்.

தனது அருள்வரங்களால் மனிதனை மீட்க ஏற்பாடுகள் செய்திருக்கிறார்.

அத்தி மரத்தைக் கவனிப்பவர் அதைச்‌‌ சுற்றிக் கொத்தி, உரமிட்டு,  நீர்பாய்ச்சியதைப் போல 

இயேசு சிலுவையால் நம்மைச் சுற்றிக் கொத்தி, 

தனது உடலையே நமக்கு ஆன்மீக உணவாகத் தந்து,

நமக்கு தனது அருள் வரங்களால் நீர்பாய்ச்சி‌ வருகிறார்.

அவரையே உணவாக உண்ணும் நாம் ஆன்மீகத்தில் வளர வேண்டும்.

இறைவனையே உணவாக உண்ணும் நாம்  நற்செயல்களாகிய கனிகளைக் காய்த்துக் கொண்டேயிருக்க வேண்டும்.

அத்தி மரமாகிய நாம் ஆன்மீக ரீதியாக பூத்துக் காய்த்துப் பயன் தர வேண்டும் என்பதற்காகத் தான் 

இயேசு ஏழு தேவத்திரவிய அனுமானங்களை ஏற்படுத்தியிருக்கிறார்.

அத்தி மரம் உரத்தைச் சாப்பிட்டால் தான் கனி தரும்.

நாம் தேவத்திரவிய அனுமானங்களைப் பெற்றால்தான் நாம் கடவுளின் அருள் வரங்களைப் பெற முடியும்.

நாம் பிறந்த உடனேயே நமக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுத்து விட்டார்கள்.

ஞானஸ்நானம் பெற்ற போது நாம் அடைந்த பரிசுத்த் தனம் கர்மப் பாவத்தால் மாசு அடையும் போது அதை நீக்க பாவ சங்கீர்த்தனம் என்னும் தேவத் திரவிய அனுமானத்தை ஒழுங்காகப் பெறுகிறோமா?

பாவமற்ற பரிசுத்த நிலையில் ஒழுங்கான‌ தயாரிப்போடு தினமும், அல்லது ஞாயிறு திருப்பலியின் போதாவது இயேசுவின் உடலை உணவாகப் பெறுகிறோமா?

நற்கருணை நாதரோடு நமது ஆன்மீக வளர்ச்சி குறித்து உரையாடுகிறோமா?

ஒவ்வொரு வினாடியும் இறைவனின் பிரசன்னத்தில் வாழ்கிறோமா?

நமது ஒவ்வொரு நற்செயலையும் நமது ஆன்மீக மீட்புக்காக ஒப்புக் கொடுக்கிறோமா?

நமது துன்பங்களை சிலுவையாக ஏற்றுக் கொண்டு அவற்றை நமது பாவங்களுக்குப் பரிகாரமாக ஒப்புக்கொடுக்கிறோமா?

நம்மிடம் இருப்பதை இல்லாதவர்களோடு பகிர்ந்து கோள்கிறோமா?

ஆண்டவர் நமக்குத் தந்திருக்கும் கால அவகாசத்தை இவற்றுக்காக ஒழுங்காகப் பயன்படுத்தினால் அவர் விரும்பும் ஆன்மீகக் கனிகளை நம்மால் தர முடியும்.

இயேசு உலகுக்கு வந்ததன் நோக்கம் நிறைவேறும்.

சிந்திப்போம்,

செயல்படுவோம்.

லூர்து செல்வம்.