"எருசலேமே, எருசலேமே, இறைவாக்கினரைக் கொல்லும் நகரே! உன்னிடம் அனுப்பப்பட்டோரைக் கல்லால் எறிகிறாயே! கோழி தன் குஞ்சுகளைத் தன் இறக்கைக்குள் கூட்டிச் சேர்ப்பதுபோல நானும் உன் மக்களை அரவணைத்துக்கொள்ள எத்தனையோ முறை விரும்பினேன்; உனக்கு விருப்பமில்லையே! (லூக்கா நற்செய்தி 13:34)

"எருசலேமே, எருசலேமே, இறைவாக்கினரைக் கொல்லும் நகரே! உன்னிடம் அனுப்பப்பட்டோரைக் கல்லால் எறிகிறாயே! கோழி தன் குஞ்சுகளைத் தன் இறக்கைக்குள் கூட்டிச் சேர்ப்பதுபோல நானும் உன் மக்களை அரவணைத்துக்கொள்ள எத்தனையோ முறை விரும்பினேன்; உனக்கு விருப்பமில்லையே! 

(லூக்கா நற்செய்தி 13:34)

எருசலேம் யூத மக்கள் வாழ்வின் மையம்.

அவர்கள் எங்கு வாழ்ந்தாலும் ஆண்டுக்கு ஒரு முறை பாஸ்கா விழா கொண்டாட எருசலேமுக்கு வந்து விடுவார்கள்.

எருசலேமில் தான் அவர்களுடைய ஆலயம் இருந்தது.

எருசலேம் ஆலயத்தில்தான் குழந்தை இயேசு காணிக்கையாக ஒப்புக் கொடுக்கப் பட்டார்.

ஒவ்வொரு ஆண்டும் கலிலேயாவிலுள்ள நசரேத்தில் வாழ்ந்த திருக்குடும்பம் யூதேயாவிலுள்ள எருசலேம் ஆலயத்துக்கு வருவார்கள்.

இயேசுவுக்கு 12 வயது நடக்கும் போது அவர்கள் வந்ததையும், ஆலயத்தில் தங்கி விட்ட இயேசுவை சூசையும் மரியாளும் மூன்று நாட்கள் தேடியதை நாம் அறிவோம்.

அறிவது மட்டுமல்ல செபமாலை சொல்லும் போதெல்லாம் அதைத் தியானிக்கிறோம்.

இயேசு எருசலேமை மிகவும் நேசித்தார்.

இயேசு பெத்லகேமில் பிறந்து, நசரேத்தில் வளர்ந்தாலும் அவரது வாழ்வின் மையம் எருசலேம் தான்.

தீர்க்கத் தரிசிகளில் சிலர் கொல்லப்பட்டது எருசலேமில் தான்.

"எருசலேமே, எருசலேமே, இறைவாக்கினரைக் கொல்லும் நகரே! உன்னிடம் அனுப்பப்பட்டோரைக் கல்லால் எறிகிறாயே!" என்கிறார்.

1.யோயாதாவின் மகன் செக்கரியா கல்லால் எறிந்து கொல்லப்பட்டார். 

(2 குறிப்பேடு 24:21)

2.செமாயாவின் மகன் உரியா.

அரசர் அவரை வாளுக்கு இரையாக்கி, அவருடைய சடலத்தைப் பொதுமக்கள் கல்லறையில் வீசி எறிந்தார். "

(எரேமியா 26:23)

3.இறை மகன் இயேசு நாடெங்கும் பயணித்து நற்செய்தி அறிவித்துவிட்டு 

யூதர்களால் கொல்லப் படுவதற்காகவே எருசலேமுக்கு வந்தார்.

4.திருச்சபையின் துவக்க காலத்தில் புனித சின்னப்பர் எருசலேமில் கல்லால் எறிந்து கொல்லப்பட்டார்.

(திருத்தூதர் பணிகள் 7:59)

ஆகவேதான் இயேசு,

''எருசலேமே, எருசலேமே, இறைவாக்கினரைக் கொல்லும் நகரே! உன்னிடம் அனுப்பப்பட்டோரைக் கல்லால் எறிகிறாயே!" என்கிறார்"

இந்த வசனத்தை வாசித்து தியானித்தபோது மனதில் ஒரு எண்ணம் உதித்தது.

ஒவ்வொரு நிகழ்வையும் இரண்டு கோணங்களிலிருந்து பார்க்கலாம்.

பார்க்கும் கோணத்துக்கு ஏற்ப தோன்றும் எண்ணங்கள் மாறுபடும்.

மரணத்தை உலக நோக்கில் பார்த்தால் அது வாழ்வின் இறுதி.

ஆன்மீக நோக்கில் பார்த்தால் அது நித்திய பேரின்ப வாழ்வின் ஆரம்பம்.

இயேசுவின் சிலுவை மரணம் யூதர்களின் பார்வையில் அவருக்கு வழங்கப்பட்ட தண்டனை.

ஆனால் நமது ஆன்மீகப் பார்வையில் பாவிகளாகிய நமக்கு மீட்பு அளிக்க இறை மகன் செய்த தியாகம்.

இயேசுவின் மரணத்தால் நாம் உயிர் பெற்றோம்.

இயேசு தனது மரணத்தால் நமது ஆன்மீக மரணத்தை வென்றார்.

எருசலேம் நகரம் இறை வாக்கினர்களை விண்ணக பேரின்ப வாழ்வுக்குள் 

அனுப்பிய நகரம்.

இன்றைய காலக்கட்டத்தில் நாம் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் கத்தோலிக்கத் திருச்சபை நமது எருசலேம்.

திருச்சபைக்கு வெளியே உள்ளோர் சிற்றின்ப வெள்ளத்தில் நீந்திக் கொண்டிருக்கும் போது 

நாம் பாரமான சிலுவையைச் சுமந்து கொண்டு துன்பக் கடலில் ஆழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம்.

ஆனால் சிற்றின்ப வெள்ளத்தில் நீந்திக் கொண்டிருப்பவர்களுக்கு கரையில் பேரிடர் வாழ்வு காத்துக் கொண்டிருக்கிறது.

சிலுவையின் பாரத்தால் ஆழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நமக்கு நித்திய பேரின்ப வாழ்வு காத்துக் கொண்டிருக்கிறது.

திருச்சபையின் எதிரிகள் நாம் கிறிஸ்தவர்கள் என்ற ஒரே காரணத்திற்காக இயேசுவுக்குச் செய்ததை நமக்கும் செய்யலாம்.

நாமும் அவரைப் போலவே 

"தந்தையே, உம்கையில் என் உயிரை ஒப்படைக்கிறேன் "என்று கூறிக்கொண்டே 

(லூக்கா நற்செய்தி 23:46)

மகிழ்ச்சியுடன் துள்ளிக் குதித்து தந்தையிடம் செல்லலாம்.

 "நீர் இன்று என்னோடு பேரின்ப வீட்டில் இருப்பீர் என உறுதியாக உமக்குச் சொல்கிறேன்" . 

(லூக்கா நற்செய்தி 23:43)

என்ற இயேசுவின் வார்த்தைகள் இப்போதே நமது காதுகளில் ஒலிக்கின்றன.

அன்று இறைவனுக்கான ஆலயம் எருசலேம் நகரில் இருந்தது.

இன்று நாமே எருசலேம் தான். இறைவனின் ஆலயம் நமக்குள்ளே இருக்கிறது.

ஆலயத்தில் தான் இறைவனோடு வாழ்ந்த கொண்டிருக்கிறோம்.

விரைவில் புதிய எருசலேம் ஆலயத்தில் இருப்போம், என்றென்றும் இறைவனோடு.

லூர்து செல்வம்.