Wednesday, November 6, 2024

நேர்மையற்ற அந்த வீட்டுப் பொறுப்பாளர் முன்மதியோடு செயல்பட்டதால், தலைவர் அவரைப் பாராட்டினார். ஏனெனில், ஒளியின் மக்களைவிட இவ்வுலகின் மக்கள் தங்கள் தலைமுறையினரிடத்தில் மிக்க முன்மதியுள்ளவர்களாய் நடந்துகொள்ளுகிறார்கள். (லூக்கா நற்செய்தி 16:8)

நேர்மையற்ற அந்த வீட்டுப் பொறுப்பாளர் முன்மதியோடு செயல்பட்டதால், தலைவர் அவரைப் பாராட்டினார். ஏனெனில், ஒளியின் மக்களைவிட இவ்வுலகின் மக்கள் தங்கள் தலைமுறையினரிடத்தில் மிக்க முன்மதியுள்ளவர்களாய் நடந்துகொள்ளுகிறார்கள். 
(லூக்கா நற்செய்தி 16:8)

ஒரு ஆங்கிலக் கட்டுரையை வீட்டில் வைத்து மனப்பாடம் செய்து, மனப்பாடம் செய்ததை ஒரு தாளில் எழுதி, அதைப் பாராமல் எழுதியதற்கு அத்தாட்சியாக தந்தையின் கையெத்தைப் பெற்று வரும்படி மாணவர்களிடம் கூறியிருந்தேன்.

மறுநாள் வகுப்பு ஆரம்பமானதும்  வழக்கமாக வீட்டுப் பாடம் எழுதாத  ஒரு   பையனை எழுப்பி வீட்டில் எழுதிய கட்டுரையைக் கேட்டேன்.

உடனே கட்டுரை எழுதப்பட்ட தாளை எடுத்துத் தந்து விட்டான்.

அடுத்த பையன் புத்தகப் பைக்குள் எதையோ தேடிக் கொண்டிருந்தான்.

"சார், என் பேப்பரைக் காணவில்லை."

''சரி, தேடி எடு" என்று கூறிவிட்டு மற்ற மாணவர்களிடம் வாங்கிக் கொண்டிருந்தேன்.

பேப்பரைக் காணவில்லை என்று கூறிய பையன் நின்று கொண்டிருந்தான்.

"அப்போ நீ எழுதவில்லை."

"எழுதிவிட்டேன், பேப்பரைக் காணவில்லை." என்று திரும்பவும் சொன்னான்.

அவன் வழக்கமாக நன்கு படிக்கக்கூடிய பையன்.

அப்போது முந்திய பையன் மீது சந்தேகம் வந்தது.

அவன் தந்த பேப்பரை எடுத்துப் பார்த்தேன்.

ஒரு உண்மை புரிந்தது. எழுத்தும் அவனுடையதில்லை, அடியிலுள்ள கையெழுத்தும் அவனுடைய அப்பாவுடையதில்லை.  

பிரம்பை கையில் எடுத்துக் கொண்டு,  "உன்னுடைய அப்பா பெயர் என்ன?"

வேறு வழியில்லாமல் தான் அடுத்தவன் பேப்பரை எடுத்துத் தந்ததை ஏற்றுக் கொண்டான்.

இப்போது ஒன்று புரிந்தது.

ஒரு மக்கு பையனுக்கு திருடுவதில் இருந்த திறமை நன்கு படிக்கிற பையனுக்கு தன் பொருளைக் காப்பாற்றுவதில் இல்லை.

இதேபோல் தான் உலகைச் சார்ந்தவர்களுக்கு பாவம் செய்வதில் உள்ள உற்சாகம் 

இறை மக்களுக்கு புண்ணியம் செய்வதில் இல்லை.

மனிதன் அறிவியலில் காட்டும் திறமையை ஆன்மீகத்தில் காட்டி.

அவனுடைய புத்தியை நூறு சதவீதம் பயன்படுத்தி 

பெரு வெடிப்பு (Big Bang) தான் பிரபஞ்சம் தோன்றக் காரணம் என்று யூகித்திருக்கிறான்.


பெரு வெடிப்பு ஒரு கோட்பாடு மட்டுமே, அதை நிரூபிக்க மனிதனால் முடியாது.

அவனுடைய புத்தியில் ஒரு சதவீதத்தைப் பயன்படுத்தியிருந்தால் அதற்குக் காரணம் கடவுள் என்பதைத் கண்டுபிடித்திருப்பான்.

தனது புத்தியைப் பயன்படுத்தி உடல் சார்ந்த உண்மைகளைக் கண்டு பிடித்திருக்கும் மனிதனால்

புத்திக்குக் காரணமே அவனது ஆன்மா என்பதைக் கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை.

காரணமின்றி காரியமில்லை என்று கண்டு பிடித்திருக்கும் மனிதனால் 

ஆதிகாரணத்தைக் கண்டு பிடிக்க முயலவில்லை.

லௌகீகத்தில் உலகியல்வாதிகளுக்கு இருக்கும் ஆர்வம் 

ஆன்மீகத்தில் இறைவனாம் ஒளியின் மக்களுக்கு இல்லையே என்று இயேசு வருந்துகிறார்.

ஆயிரம் ரூபாய்க்காக இரவு முழுவதும் விழித்திருக்க முடியும் மனிதனால்

காலைத் திருப்பலிக்குக் காலை ஆறு மணிக்கு எழுந்திருக்க முடியவில்லை.

வருமானம் முழுவதையுமே டாஸ்மாக் கடைக்குக் கொடுக்க முடிந்த மனிதனுக்கு 

வருமானத்தில் நூறில் ஒரு பங்கைக் கூட கோயில் காரியங்களுக்காகக் கொடுக்க மனதில்லை.

T.V முன்னால் மணிக் கணக்கில் விழித்திருக்கும் மனிதனுக்கு திருப்பலி முழுவதும் விழித்திருக்க முடியவில்லை.

காலையில் எழுந்ததும் Cell phoneஐ‌ நோண்டும் மனிதனுக்கு 

பைபிளை எடுக்க முடியவில்லை.

தலைவலி வந்தவுடன் மாத்திரையைப் போடும் மனிதனுக்கு 

பாவம் செய்தவுடன் பாவ சங்கீர்த்தனம் செய்ய மனம் வருவதில்லை.

WhatsApp ல் ஒரு ஜோக் வந்தால் உடனே நண்பர்களோடு பகிர்ந்து கொள்ளும் மனிதனுக்கு 

தான் தினமும் வாசிக்கும் இறைச் செய்தியை நண்பர்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ள மனம் வருவதில்லை.

பிறக்கிற குழந்தைக்கு உடலோடு ஆன்மாவும் இருக்கிறது.

குழந்தையின் உடல் நலனில் காட்டும் அக்கறையை அதன் ஆன்மீக நலனில் காட்டுகிறோமா?

கொசுக்கடித்தால் மலேரியா காய்ச்சல் வரும் என்று பயந்து பிள்ளையைக் கொசு வலைக்குள் படுக்கப் போடுகிறோம்.

கொசுக் கடிப்பது உடல் நலனுக்குக் கேடு என்று தெரியும் பெற்றோருக்கு எப்போதும் TV முன்னாலேயே உட்கார்ந்திருப்பது பிள்ளையின் கண்ணுக்கும் கருத்துக்கும் கேடு என்பது ஏன் தெரியவில்லை?


உலகக் காரியங்களில் நாம் காட்டும் ஆர்வத்தை ஆன்மீகக் காரியங்களில் காண்பிப்போம்.

ஆன்மீகத்தில் வளர்வதற்காகத்தான் இவ்வுலகில் வாழ்கிறோம்.

ஆன்மீக வளர்ச்சிக்கு உதவாத எந்த சிந்தனையும் சொல்லும் செயலும் வீண்.

இவ்வுலகில் இறுதிவரை இறையன்பில் வளர்வோம்.

மறுவுலகில் இறையன்பில் வாழ்வோம்.

லூர்து செல்வம்.

Tuesday, November 5, 2024

" அதுபோலவே மனம் மாறத் தேவையில்லாத் தொண்ணூற்றொன்பது நேர்மையாளர்களைக் குறித்து உண்டாகும் மகிழ்ச்சியை விட, மனம் மாறிய ஒரு பாவியைக் குறித்து விண்ணுலகில் மிகுதியான மகிழ்ச்சி உண்டாகும் என நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன். ''(லூக்கா நற்செய்தி 15:7)

"அதுபோலவே மனம் மாறத் தேவையில்லாத் தொண்ணூற்றொன்பது நேர்மையாளர்களைக் குறித்து உண்டாகும் மகிழ்ச்சியை விட, மனம் மாறிய ஒரு பாவியைக் குறித்து விண்ணுலகில் மிகுதியான மகிழ்ச்சி உண்டாகும் என நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன். ''
(லூக்கா நற்செய்தி 15:7)

நான் சிறுவனாக இருந்த போது சுகமில்லாதிருக்க ஆசைப் படுவதுண்டு.

ஏனெனில் சுகமில்லாதிருக்கும் போது அம்மா வழக்கத்தை விட அதிக அக்கறையுடனும் அன்புடனும் நடந்து கொள்வார்கள்.

நமது கையால் சாப்பிட முடிந்தாலும் அவர்கள் கையால் ஊட்டி விடுவார்கள்.

"என் கண்ணுல்ல, சாப்பிடும்மா'' என்பார்கள்.

அப்படிச் சொல்லும் போது என் மனதில் மகிழ்ச்சி அலை பொங்கும்.

அதை இப்போது நினைத்தாலும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது.

நம்மால் நடக்க முடிந்தாலும் இடுப்பில் எடுத்து வைத்துக் கொள்வார்கள்.

இது விடயத்திலும் நாம் கடவுளின் சாயலில் இருக்கிறோம் என்று நினைக்கிறேன்.

கடவுள் நம்முடைய அன்புத் தந்தை.

பரிசுத்தவான்கள் மீது காட்டும் அக்கறையையும் அன்பையும் விட பாவிகளாகிய நம்மீது அதிக அக்கறையையும் அன்பையும் காட்டுகிறார்.

நாம் பாவத்திற்கு மன்னிப்பு பெறும்போது அதிக மகிழ்ச்சி அடைகிறார்.

மனிதன் பாவம் செய்யும் வரை அவர் கடவுளாக மட்டும் இருந்தார்.

மனிதன் பாவம் செய்தவுடன் அவர் அவரது அன்பை அவனுக்கு வெளிப்படையாகக் காட்டுவதற்காக மனிதனாகப் பிறந்தார்.

 பாவிகள் மீது கொண்டுள்ள அளவற்ற அன்பின் காரணமாக,

நாம் பாவம் செய்யும் வரை தேவ சுபாவத்தோடு மட்டும் வாழ்ந்த கடவுள் 

நமக்காக மனித சுபாவத்தையும் ஏற்றுக் கொண்டார்.

விண்ணகத்தில் வாழும் கடவுள் நமக்காக மண்ணகத்திற்கு வந்தார்.

தேவ சுபாவத்தில் துவக்கமும் முடிவும் இல்லாத கடவுள் 

மனித சுபாவத்தில் பிறப்பையும் இறப்பையும் ஏற்றுக் கொண்டார்.

துன்பப்படவே முடியாத கடவுள் பாவிகளாகிய நமக்காக வேதனை மிகுந்த பாடுகளை ஏற்றுக் கொண்டார்.

அகில உலகத்துக்கும் உரிமையாளராகிய கடவுள் பாவிகளாகிய நமக்காக பரம ஏழையாகப் பிறந்து, ஏழையாக வாழ்ந்து, ஏழையாக மரித்தார்.

நமது பாவத்தினால் நமது ஆன்மா இறைஉறவு அருளை இழந்து மரிக்கிறது.

இறைஉறவு அருளை அளித்து நமது ஆன்மாவை வாழ வைப்பதற்காக கடவுள் நமக்காக சிலுவையில் தனது உயிரையே தியாகம் செய்தார்.

நமது மரணத்தை தன் மரணத்தால் வென்றார்.

தன் நண்பனுக்காகத் தன் உயிரையே தியாகம் செய்ய வைக்கும் அன்பை விட மேலான அன்பு இருக்க முடியுமா?

நமது பாவங்களுக்குப் பரிகாரமாக தன் மகனையே பலியாக ஒப்புக் கொடுத்தவள் அன்னை மரியாள்.

அவள் விண்ணக மண்ணக அரசியாக பதவி ஏற்ற போது விண்ணகத்தில் ஏற்பட்ட மகிழ்ச்சியை விட 

பூமியில் ஒரு சாதாரண பாவி மனம் திரும்பும் போது விண்ணகத்தில் அதிக மகிழ்ச்சி ஏற்படும்.

மனுக்குலத்தை மீட்க மனிதனாகப் பிறந்த இறைமகன் ஒரே ஒரு மனிதன் மட்டும் பாவம் செய்திருந்தால் கூட அவனை மீட்க மனிதனாகப் பிறந்திருப்பார்.   .

அந்த அளவுக்குக் கடவுள் பாவியை நேசிக்கிறார்.

நம்மீது இறைவன் வைத்திருக்கும் அளவு கடந்த அன்பை நினைத்துப் பார்ப்போம்.

பாவங்களுக்காக மனம் வருந்தி மன்னிப்புக் கேட்போம்.

நல்ல பாவ சங்கீர்த்தனம் செய்வோம்.

விண்ணகவாசிகளை மகிழ்ச்சியில் ஆழ்த்துவோம்.

அவர்கள் மகிழ்ச்சியில் பங்கு பெற நாமும் விண்ணகம் செல்வோம்.

நம்மை வரவேற்க விண்ணகவாசிகள் அனைவரும் காத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

"இறைவா, என்னை ஏற்றுக் கொள்ளும்.''

லூர்து செல்வம்.

"என்னிடம் வருபவர் தம் தந்தை, தாய், மனைவி, பிள்ளைகள், சகோதரர் சகோதரிகள் ஆகியோரையும், ஏன், தம் உயிரையுமே என்னைவிட மேலாகக் கருதினால், அவர் என் சீடராயிருக்க முடியாது. (லூக்கா நற்செய்தி 14:26)

 "என்னிடம் வருபவர் தம் தந்தை, தாய், மனைவி, பிள்ளைகள், சகோதரர் சகோதரிகள் ஆகியோரையும், ஏன், தம் உயிரையுமே என்னைவிட மேலாகக் கருதினால், அவர் என் சீடராயிருக்க முடியாது. 
(லூக்கா நற்செய்தி 14:26)

அன்பே உருவான கடவுள் நம்மைத் தனது சாயலில் படைத்தார்.

ஆகவே நம்மில் இறையன்பு பிரதிபலிக்க வேண்டும்.

நமது சிந்தனையிலும், சொல்லிலும், செயலிலும் அன்பு பிரதிபலிக்க வேண்டும்.

கடவுள் தன்னை நேசிப்பது போல நம்மை நேசிக்கிறார், அதாவது, அளவில்லாத விதமாய் நேசிக்கிறார்.

நம்மை அளவில்லாத விதமாய் நேசிப்பதால்தான் நமது பாவங்களுக்குப் பரிகாரம் செய்ய தனது ஒரே மகனை உலகுக்கு அனுப்பினார்.

நாம் அளவுள்ளவர்கள். எவ்வளவு முயன்றாலும் அளவில்லாத விதமாய் எதையும் செய்ய முடியாது.

அளவில்லாத விதமாய் நேசிக்கவும்  முடியாது.

நம்மால் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு அன்பு செய்ய வேண்டும்.

யாரை அன்பு செய்ய வேண்டும்?

முதலில் நம்மைப் படைத்தவரை.

அடுத்து நம்மை.

அடுத்து நம்மைப் போல் நமது அயலானை.

அன்பு ஒன்று தான். 
அன்பு ஒரு பண்பு, பொருள் அல்ல.

உலகப் பொருட்களை அளப்பதைப் போல அன்பை அளக்க முடியாது.

அளக்க முடியாதபோது எப்படி எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக இறைவனை அன்பு செய்வது?

இறைவன் மீது நாம் கொண்டுள்ள அன்பு நம்மீதும், நமது அயலான் மீதும் கொண்டுள்ள அன்பை விட அதிகமானது என்று எப்படிக் கண்டு பிடிப்பது?

கடவுளை நமது முழு இருதயத்தோடு அன்பு செய்ய வேண்டும்.

அதாவது நமது இதயத்தை முழுவதுமாக கடவுளுக்கு ஒப்புக் கொடுத்து விட வேண்டும்.

நமது அயலானுக்கு?

நமது இதயத்துக்குள் கடவுள் இருப்பார். கடவுளுக்குள் நமது அயலான் இருப்பார்.

கடவுள் வழியாகத்தான் நமது அயலானை நேசிக்க வேண்டும்.

அயலான் மீது நமக்கு இருக்கும் அன்பு நமது இறையன்புக்கு உட்பட்டதாக இருக்க வேண்டும்.

கடவுளை நேசிக்கும் போது நமது ஆன்மா பரிசுத்தம் அடையும்.

நமது பிறரன்பு பரிசுத்தத் தனத்துக்கு எதிராகச் சென்று விடக்கூடாது.

மனைவியை நேசிக்கிறோம்.
மனைவி பத்தாயிரம் ரூபாய் மதிப்புள்ள புடவை கேட்கிறாள்.

நம்மிடம் இருப்பதோ ஐயாயிரம் ரூபாய். என்ன செய்வது என்று யோசித்துக் கொண்டிருக்கும்போது ஒரு ஆள் அவனுக்குக் காரியம் சாதிக்க ஐயாயிரம் ரூபாய் லஞ்சம் தருகிறான்.

இலஞ்சத்தை வாங்குவது இறையன்புக்கு எதிரானது.

இறைவனை முழு இருதயத்தோடு நேசித்தால் அதற்கு எதிரான எதையும் யாருக்கும் செய்ய மாட்டோம்.

சேலை வாங்குவதற்காக லஞ்சம் வாங்க மனைவி வற்புறுத்தினால்,

"இறையன்புக்கு எதிராகப் பாவம் செய்து உன் ஆசையை நிறைவேற்றினால் அது பெரிய பாவம்.‌

 ‌இறைவன் என் இதயத்தில் இருக்கிறார். 

நீயும் இருக்கிறாய். 

முதலிடம் அவருக்கு தான். 

அவர் மனதை நோகச் 
செய்யாமல் உனக்கு என்ன வேண்டுமானாலும் செய்கிறேன். 

உன்னைத் திருப்திப் படுத்துவதற்காக அவர் மனதை நோகச் செய்ய மாட்டேன்.

தந்தை, தாய், மனைவி, பிள்ளைகள், சகோதரர் சகோதரிகள் ஆகியோரையும், ஏன், என் உயிரையுமே விட கடவுளையே மேலாகக் கருதுகிறேன்.

ஏனெனில் நான் அவருட சீடன்."

உலகம்தான் நமக்காகப் படைக்கப்பட்டிருக்கிறது, 

நாம் உலகத்துக்காகப் படைக்கப்பட்டவில்லை.

படைத்தவர் இறைவன்.

"உனக்கு நான் வேண்டுமா?
உலகம் வேண்டுமா?"

என்று அவர் கேட்டால் நாம் துணிந்து சொல்ல வேண்டும்,

''ஆண்டவரே, எனக்கு நீர்தான் வேண்டும்.

எனக்கு நீர்தான் எல்லாம்."

லூர்து செல்வம்.

Sunday, November 3, 2024

அவர்கள் எல்லாரும் ஒருவர்பின் ஒருவராய்ச் சாக்குப்போக்குச் சொல்லத் தொடங்கினர். முதலில் ஒருவர், "வயல் ஒன்று வாங்கியிருக்கிறேன்; அதை நான் கட்டாயம் போய்ப் பார்க்க வேண்டும். என்னை மன்னிக்க வேண்டுகிறேன்" என்றார். (லூக்கா நற்செய்தி 14:18)

அவர்கள் எல்லாரும் ஒருவர்பின் ஒருவராய்ச் சாக்குப்போக்குச் சொல்லத் தொடங்கினர். முதலில் ஒருவர், "வயல் ஒன்று வாங்கியிருக்கிறேன்; அதை நான் கட்டாயம் போய்ப் பார்க்க வேண்டும். என்னை மன்னிக்க வேண்டுகிறேன்" என்றார். 
(லூக்கா நற்செய்தி 14:18)


 இயேசு விண்ணகத்தில் ஒரு பெரிய விருந்துக்கு  ஏற்பாடு செய்திருக்கிறார்.

தந்தையால் படைக்கப்பட்ட அனைத்து மக்களையும் விருந்துக்கு அழைத்திருக்கிறார்.

கத்தோலிக்கத் திருச்சபையில் திருமுழுக்குப் பெற்ற அனைவரும் அழைப்பை ஏற்றுக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

ஏற்றுக் கொண்டால் மட்டும் போதுமா?

விருந்துக்குச் செல்லத் தங்களைத் தயாரிக்க வேண்டாமா?

ஒரு பையனை அப்பா பள்ளியில் பேர் சேர்த்திருக்கிறார்.

மறுநாள் காலையில் பையன் பள்ளிக்குப் போக வேண்டும்.

காலையில்,

"அப்பா இன்றைக்குப் பள்ளிக்கூடம் போக மாட்டேன். நாளைக்குப் போகிறேன்."

"ஏண்டா?"

"இன்றைக்கு உங்களுடன் இருப்பேன்.''

"என்னோடு என்ன செய்யப் போகிறாய்?"

"நீங்கள் மட்டும் TV யில் Match பார்ப்பதற்காக லீவ் போட்டிருக்கீங்க!"

அப்பாவுக்கு ஏற்ற மகன்!

                    *****

திருமுழுக்கு பெற்றதால் மட்டும் விண்ணக விருந்துக்குப் போய் விட முடியுமா?

கிறிஸ்தவ வாழ்க்கை வாழ வேண்டாமா?

"ஏங்க கோவிலுக்குப் புறப்படவில்லையா?"

"இன்றைக்கு நீயும் பிள்ளைகளும் மட்டும் போய்விட்டு வாங்க."

"இன்றைக்கு ஞாயிற்றுக்கிழமைங்க."

"இன்று மட்டும் தான் எனக்கு லீவு. நீங்கள் போய்விட்டு வாங்க."

கோவிலில் பெண்கள் பக்கம் நிறைந்திருக்கும், ஆண்கள் பக்கம் வெறிச்சோடிக் கிடக்கும்.

கல்யாண வீட்டு விருந்துக்கு குடும்பமே போகிறது.

திருப்பலி திருவிருந்துக்கு மனைவியும் பிள்ளைகளும் மட்டும்.

விண்ணக விருந்துக்கு?

                  ‌      ****

"இன்று ஏன் பையன் பூசைக்கும் ஞானோபதேச வகுப்புக்கும் வரவில்லை?"

"சுவாமி, காலை பூசை நேரத்தில் தான் Tution க்குப் போக வேண்டியிருக்கிறது. பையன் +2 படிக்கிறான். Tution க்குப் போகாவிட்டால் மார்க் எடுக்க முடியாது."

''ஆன்மாவுக்கு அருள் வேண்டாமா?"

"பொதுத் தேர்வு முடிந்தபின் பார்த்துக் கொள்ளலாம்."

பிள்ளைகளின் ஆன்மீகத்தில் அக்கறை இல்லாத பெற்றோர்!

விண்ணக விருந்துக்குச் சாக்குப் போக்கு.
‌‌.                    ****

''பெண்ணுக்குத் திருமணம்."

"திருமணம் நமது கோவிலில் இல்லையா?"

"பெந்தகோஸ்தே மாப்பிள்ளை.''

"நீங்கள் கத்தோலிக்கர்தானே!"

"எல்லா பக்கமும் ஒரே ஆண்டவர் தானே!"

"ஆமா, ஆமா, கடவுள் எங்கும் இருக்கிறார். மோட்சத்திலும் இருக்கிறார், நரகத்திலும் இருக்கிறார். 

ஆனால் நரகத்தில் உள்ளவர்கள் கடவுளைப் பார்க்க முடியாது.''

                           ****

"நீங்கள் ஏன் கோவிலுக்கு வருவதில்லை?"

"நீங்கள் பரிசுத்த ஆவியின் ஆலயம் என்று சாமியார் சொன்னாரே."

"கோவிலுக்கு வர வேண்டாம் என்று சொல்லவில்லையே."

சாக்குப் போக்கு சொல்பவர்கள் இறை வார்த்தைக்கும் விருப்பம் போல் அர்த்தம் கொடுப்பார்கள்.

                         ****

கடவுள் நம்மை இவ்வுலகில் படைத்தது இங்கு நிரந்தரமாக வாழ்வதற்கு அல்ல.

விண்ணுலக வாழ்வுக்கு நம்மைத் தயாரிப்பதற்காக.

அதற்காகத்தான் தேவத்திரவிய அனுமானங்கள்.

அதற்காகத்தான் வழிபாடுகள்.

அநேகர் தேவத்திரவிய அனுமானங்களை ஆன்மீக நோக்கில் பார்ப்பதை விட விழாவாகக் கொண்டாடுவதில் தான் அதிக அக்கறை காட்டுகின்றனர்.

திருமுழுக்கு, புது நன்மை, திருமணம் ஆகியவை விருதினர்களோடு கொண்டாடப் படுகின்ற விழாக்களாக மாறி விட்டன.

ஏதாவது சாக்குப் போக்கு சொல்லி பூசை ஆரம்பித்த பிறகு வந்து, முடியுமுன் வெளியேறி விடுகின்றனர்.

வருடக்கணக்காக பாவ சங்கீர்த்தனம் செய்யாமல் நற்கருணை நாதரை  ஒவ்வொரு திருப்பலியிலும் தின்பண்டம் வாங்குவது போல வாங்குவது சிலருடைய பழக்கம் ஆகிவிட்டது.

விளக்கம் கேட்டால் ஏதாவது சாக்குப் போக்கு சொல்வார்கள்.

எது உண்மையான காரணம், எது சாக்குப் போக்கு என்று கடவுளுக்குத் தெரியும்.

விண்ணக விருந்துக்கான அழைப்பை ஏற்றுக் கொண்டுள்ள நாம் அதற்காக ஒவ்வொரு வினாடியும் தம்மைத் தயாரிக்க வேண்டும்.

தகுந்த தயாரிப்புடன் தேவத் திரவிய அனுமானங்களைப் பெற வேண்டும்.

நமது ஒவ்வொரு சிந்தனையும், சொல்லும், செயலும் விண்ணகத்தை நோக்கியே இருக்க வேண்டும்.

உண்மையான விருப்பம் இல்லாதவர்கள்தான் சாக்குப் போக்கு சொல்வார்கள்.

நிலை வாழ்வாகிய விண்ணக விருந்தை நினைத்து அதற்காக மட்டுமே வாழ்வோம்.

லூர்து செல்வம்.

Saturday, November 2, 2024

மாறாக, நீர் விருந்து அளிக்கும்போது ஏழைகளையும் உடல் ஊனமுற்றோரையும் கால் ஊனமுற்றோரையும் பார்வையற்றோரையும் அழையும். (லூக்கா நற்செய்தி 14:13)

 மாறாக, நீர் விருந்து அளிக்கும்போது ஏழைகளையும் உடல் ஊனமுற்றோரையும் கால் ஊனமுற்றோரையும் பார்வையற்றோரையும் அழையும். 
(லூக்கா நற்செய்தி 14:13)


விருந்து என்பது உணவு மட்டுமல்ல.

அன்பால் விளைந்த நட்பு, இரக்கம், பகிர்வு ஆகியவற்றின் அடையாளம் தான் விருந்து.

நமது இல்ல விழாக்களின் போது நம்முடைய அன்புக்கும், இரக்கத்துக்கும் உரியவர்களுக்கு மட்டும் தான் அழைப்புக் கொடுப்போம்.

யாரோடு நம்மிடம் இருப்பதைப் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறோமோ அவர்களுக்கு அழைப்பு கொடுப்போம்.

நம்முடைய அழைப்பு நிபந்தனைகளுக்கு உட்பட்டது.

ஒருவர் அவரது வீட்டு விழாவுக்கு அழைத்திருந்தார் என்று வைத்துக் கொள்வோம்.

நாம் விழாவுக்குச் சென்று அன்பளிப்பு கொடுத்திருப்போம்.

அது நமக்குத் திரும்பி வர வேண்டும்.

ஆகவே அவருக்கு அழைப்புக் கொடுப்போம்.

சிலர் தங்களை அழைக்கக் கூடியவர்களை மட்டும் அழைப்பார்கள்.

இது எதிர்பார்த்து அழைப்பது.
இதுவும் நிபந்தனைக்கு உட்பட்ட அழைப்பு.

கடவுள் எல்லோரையும் நிபந்தனை இன்றி அன்பு செய்கிறார்.

அவர் தன்னை வெறுப்பவர்களையும் அன்பு செய்கிறார்.

லூசிபெரை அன்பு செய்த கடவுள் அவன் சாத்தானாக மாறிய பின்பும் அன்பு செய்து கொண்டுதானிருக்கிறார்.

ஏனெனில் கடவுளால் மாற முடியாது.

மோட்சத்தில் உள்ளவர்களை மட்டுமல்ல நரகத்தில் உள்ளவர்களையும் அன்பு செய்கிறார்.

அவர்களால் பதிலுக்கு அன்பு செய்ய முடியாது.

விருந்துக்கு அழைக்கும் போது பதிலுக்கு அழைக்க முடியாதவர்களாகப் பார்த்து அழையுங்கள் என்கிறார்.

ஏழைகளையும் உடல் ஊனமுற்றோரையும் கால் ஊனமுற்றோரையும் பார்வையற்றோரையும் அழையுங்கள், அவர்கள் பதிலுக்கு அழைக்க மாட்டார்கள் என்கிறார்.

அது அவர்கள் மீது நமக்கு இருக்கும் நிபந்தனை அற்ற அன்பைக் காட்டும்.

நாமும் கடவுளைப் போல அனைவரையும் நிபந்தனை இன்றி அன்பு செய்ய வேண்டும்.

நண்பர் ஒருவர் தினமும் மதிய உணவை ஏதாவது ஒரு நண்பரோடு பகிர்ந்து உண்பதைப் பழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார்.

ஒரு நாள் காலை 11 மணிக்கெல்லாம் தெருவுக்கு வந்து விட்டார், முதலில் வரும் ஆளைச் சாப்பிட அழைத்து வர.

பிற்பகல் 1.30 மணி வரை யாரும் வரவில்லை.

1.30 க்கு ஒருவர் வந்தார்.  அவரைச் சாப்பிட அழைத்தார். அவருக்கும் நல்ல பசி, அழைத்தவுடன் வந்து விட்டார்.

சாப்பிட ஆரம்பிக்குமுன்,  "எழுந்திருங்கள், கடவுளை நோக்கி செபித்து விட்டு சாப்பிடுவோம்."

"எனக்கு கடவுள் நம்பிக்கை கிடையாது."

"நமக்கு உணவு தருவது கடவுள். அவருக்கு நன்றி சொல்லி விட்டுதான் சாப்பிட வேண்டும்."

"இல்லாதவருக்கு ஏன் நன்றி சொல்ல வேண்டும்?"

"அப்படியானால் நீங்கள் போகலாம். கடவுள் நம்பிக்கை இல்லாதவருக்குச் சாப்பாடு கிடையாது."

அவர் போய்விட்டார்.

நண்பர் திரும்பவும் தெருவுக்கு வந்தார், ஆள் பார்க்க.

இயேசு வந்து கொண்டிருந்தார்.

"ஆண்டவரே, வாருங்கள்."

"இன்னும் சாப்பிடவில்லையா?"

"இல்லை ஆண்டவரே."

நண்பர் நடந்ததைச் சொன்னார்.

"இங்கே பார், அந்த ஆளுக்கு 50 வயது ஆகிறது. என்னை நம்பாத அவருக்கு நான் 50 ஆண்டுகளாக சாப்பாடு போட்டுக் கொண்டிருக்கிறேன். 

அதற்காகத்தான் உன்னிடம் அனுப்பினேன்.

நீ என் விருப்பத்தை நிறைவேற்றவில்லை.

ஒரு நேர உணவு கொடுக்க உனக்கு மனதில்லை."

"ஆண்டவரே, நீங்கள் சாப்பிட வாருங்கள்."

"நீ போய் அவனைத் தேடிப்பிடித்து அழைத்து வா, எல்லோரும் சாப்பிடுவோம்."

நண்பர் அவனைத் தேடிப் போயிருக்கிறார்.


 "இப்படிச் செய்வதால் நீங்கள் உங்கள் விண்ணகத் தந்தையின் மக்கள் ஆவீர்கள். ஏனெனில் அவர் நல்லோர் மேலும் தீயோர் மேலும் தம் கதிரவனை உதித்தெழச் செய்கிறார். நேர்மையுள்ளோர் மேலும் நேர்மையற்றோர் மேலும் மழை பெய்யச் செய்கிறார். "
(மத்தேயு நற்செய்தி 5:45)

விண்ணகத் தந்தையைப் போல நாமும் நிபந்தனை இன்றி அனைவரையும் அன்பு செய்வோம்.

லூர்து செல்வம்.

Friday, November 1, 2024

"உலகெங்கும் சென்று படைப்பிற்கெல்லாம் நற்செய்தியைப் பறைசாற்றுங்கள்.". (மாற்கு நற்செய்தி 16:15)


 "உலகெங்கும் சென்று படைப்பிற்கெல்லாம் நற்செய்தியைப் பறைசாற்றுங்கள்."
(மாற்கு நற்செய்தி 16:15)

"உலகெங்கும் சென்று படைப்பிற்கெல்லாம் நற்செய்தியைப் பறைசாற்றுங்கள்."

இது இயேசு தனது சீடர்களுக்கு அளித்த மிகப்பெரிய கட்டளை.

அன்று தனது 11 சீடர்களுக்கும் அவர் கொடுத்த இந்தக் கட்டளை அவருடைய சீடர்களாகிய நமக்கும் பொருந்தும்.

இயேசு செய்த மிகப்பெரிய புதுமை எது?

உலகில் எந்த நிறுவனமும் அதற்குறிய பணியாளர்களை அவர்களுடைய கல்வித் தகுதி, அனுபவம் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில்தான் தேர்வு செய்யும்.

ஆனால் இயேசு தனது நற்செய்தியை உலகெங்கும் அறிவிப்பதற்கு 

அதிகக் கல்வி அறிவில்லாத, தங்களது அன்றாட உணவுக்காக மீன்பிடிக்கும் தொழிலைச் செய்து கொண்டிருந்த ஏழை மீனவர்களைத் தேர்ந்தெடுத்தார். 

மீன் பிடித்தவர்களை மனிதர்களைப் பிடிப்பதற்காகத் தேர்ந்தெடுத்தார்.

படிப்பறிவு இல்லாத அவர்களின் மூலம் தனது நற்செய்தியை உலகெங்கும் பரப்பியது தான் அவர் செய்த மிகப்பெரிய புதுமை.

பன்னிரு சீடர்களில் யூதாஸ் மட்டும் தான்  கற்றவன்.

இதனால் படிப்புக்கும், பரிசுத்தத் தனத்துக்கும் நேரடியாகச் சம்பந்தம் இல்லை என்பதைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.

நல்ல மனது உள்ளவர்கள் தான் பரிசுத்தர்களாக வாழ முடியும்.

 சீடர்கள் படிப்பறிவு இல்லாதவர்கள் மட்டுமல்ல, குறைபாடுகள் உள்ளவர்கள்.

அருளப்பரும், வியாகப்பரும் பதவி ஆசை உள்ளவர்கள்.

இராயப்பர்  மூன்று ஆண்டுகள் உடன் வாழ்ந்த இயேசுவை

தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள மூன்று முறை மறுதலித்தார்.

இயேசுவைக் கைது செய்தவுடன் சீடர்கள் எல்லோரும் அவரை விட்டு ஓடி விட்டார்கள்.

அருளப்பர் மட்டும் எப்படியோ கல்வாரி மலைக்கு வந்தார்.

இப்படிப்பட்டவர்கள் எப்படி உலகெங்கும் சென்று நற்செய்தியை அறிவிக்க முடிந்தது?

தூய ஆவியின் வருகையின்போது அவர்களிடம் ஒரு பெரிய மாற்றம் ஏற்பட்டது.

பயந்தாங்கொள்ளிகள் வீரர்களாக மாறினார்கள்.

நற்செய்தியை அறிவிக்கப் புறப்பட்டவர்ள் நற்செய்தியாக மாறினார்கள்.

நற்செய்தியை அறிவிக்க விரும்புகிறவர்கள் முதலில் நற்செய்தியாக மாறவேண்டும்.

To spread a message effectively the messanger should become the message.

வெறும் மனிதர்களாக அல்ல, நற்செய்தியாக வாழ வேண்டும்.

கடவுள் அன்பு உள்ளவர் அல்ல, அன்பே உருவானவர்.

God is love.

Love is not something that is with God. Love is God.

அன்பே கடவுள்.

இயேசுதான் நாம் போதிக்க வேண்டிய நற்செய்தி.

நாம் நற்செய்தியை அறிவிக்க வேண்டுமென்றால் நாம் வாழக்கூடாது, நம்மில் இயேசு வாழ வேண்டும்.

நம்மைப் பார்ப்பவர்கள் நம்மில் இயேசுவைப் பார்க்க வேண்டும்.

இயேசுதான் நமக்கு முன்மாதிரிகை.

இயேசு நற்செய்தியாக வாழ்ந்தார்.

இயேசுவைப் பார்த்தவர்கள் அன்பைப் பார்த்தார்கள், இரக்கத்தைப் பார்த்தார்கள், நன்மைத் தனத்தைப் பார்த்தார்கள், 
உதவியைப் பார்த்தார்கள், நோய்க்கு மருந்தைப் பார்த்தார்கள்.

ஆகவே தான் அவர் சென்றவிடமெல்லாம் மக்களின் கூட்டம் அவரைப் பின் தொடர்ந்து சென்றது.


இயேசுவால் தேர்வு செய்யப்பட்ட படிப்பறிவு இல்லாத, 
குறைகள் நிறைந்த, 
பயந்தாங்கொள்ளிகளான சீடர்கள் தூய ஆவியின் வருகையின்போது நற்செய்தியாக, 
இயேசுவாக மாறினார்கள்.

அதனால்தான் சீடர்களைத் துன்புறுத்திக் கொண்டிருந்த சவுலைப் பார்த்து இயேசு,


 "சவுலே, சவுலே, ஏன் என்னைத் துன்புறுத்துகிறாய்?" 

என்று   கேட்டார். 

அதற்கு அவர், "ஆண்டவரே நீர் யார்?" எனக்கேட்டார். 

ஆண்டவர், "நீ துன்புறுத்தும் இயேசு நானே.''
(திருத்தூதர் பணிகள் 9:4,5)

சீடர்கள் நற்செய்தியாக, இயேசுவாக, வாழ்ந்தார்கள்.

அவர்களுடைய போதனையைக் கேட்டவர்கள் அவர்களில் இயேசுவைப் பார்த்தார்கள்,

அவர்களைப் பின்பற்றினார்கள்.
அதாவது இயேசுவைப் பின்பற்றினார்கள்.

கிறிஸ்தவத்தின் எதிரிகளும் அவர்களிடம் இயேசுவைப் பார்த்தார்கள்.

ஆகவே தான் இயேசுவுக்குச் செய்ததை அவர்களுக்கும் செய்தார்கள்.

இயேசுவைப் போல் அவர்களும் தங்கள் உயிரைத் தியாகம் செய்தார்கள்.

நாம் இயேசுவிடமிருந்து கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய பாடம்

இயேசு மக்களோடு மக்களாக வாழ்ந்து நற்செய்தியை அறிவித்தார்.

அவர் நாடெங்கும் சென்று நற்செய்தியை அறிவித்தார்.

நாமும் மக்களோடு மக்களாக வாழ்ந்து, 

நற்செய்தியாக வாழ்ந்து,

இயேசுவாக வாழ்ந்து 

நற்செய்தியை அறிவிக்க வேண்டும்.

இயேசுவின் நற்செய்தியைக் கேட்டவர்கள் அவருடைய சீடர்களாக மாறினார்கள்.

நம்மிடமிருந்து நற்செய்தியை அறிபவர்களும் இயேசுவின் சீடர்களாக மாற‌ வேண்டும்.

அவர்களும் வாழ்ந்து நற்செய்தியை அறிவிக்க வேண்டும்.

அவர்களிடமிருந்து நற்செய்தியை அறிபவர்களும் இயேசுவின் சீடர்களாக மாற‌ வேண்டும்.

அவர்களும் வாழ்ந்து நற்செய்தியை அறிவிக்க வேண்டும்.

இவ்வாறாக இயேசுவாக வாழும் சீடர்கள் கூட்டம் விரிந்து கொண்டே செல்ல வேண்டும்.


நாமும்  சென்று நற்செய்தியை அறிவிக்க வேண்டும்.

நம்மிடம் வருபவர்களுக்கு  அறிவிப்போம் என்று இருந்து விடக்கூடாது.

மனித மருத்துவர்கள் மருத்துவ மனையில் அமர்ந்து கொண்டு வருபவர்களுக்கு சிகிச்சை அளிப்பார்கள்.

இயேசு மருத்துவர் சென்றவிடமெல்லாம் நோயாளிகளைக் குணமாக்கினார்.

வந்தவர்களுக்கும் குணமளித்தார்.

வராதவர்களைத் தேடிச் சென்றும் குணமாக்கினார்.

வந்தவர்களுக்கும் நற்செய்தியைப் போதித்தார் 

வராதவர்களைத் தேடிச் சென்று போதித்தார்.

இயேசு பரிசுத்தர், ஆனால் பாவிகளோடு பழகினார், அவர்களைப் பரிசுத்தர்களாக மாற்றுவதற்காக.

நாமும் பாவிகளைத் தேடிச் சென்று அவர்களை மனம் திருப்ப வேண்டும்.

இயேசு தொழு நோயாளிகளைத் தொட்டு குணமாக்கினார்.

இயேசுவின் காலத்தில் தொழு நோயாளிகள் விலக்கி வைக்கப் பட்டிருந்தனர்.

இயேசு அவர்களை விலக்கி வைக்கவில்லை.

அவர்களும் அவரது பிள்ளைகள் தானே.

அன்னைத் தெரசாவும் இயேசுவாக வாழ்ந்தாள்.

நாம் கொரோனா பக்கத்திலேயே போகப் பயப்படுகிறோம்.

நமது இறுதி நாளில் இயேசு நம்மிடம்,

''நான் கொரோனாவினால் கட்டப்பட்ட போது நீ வந்து எனக்கு ஆறுதல் கூறினாய்.

என்னோடு விண்ணகத்துக்கு வா." ‌என்று கூற வேண்டும்.

இயேசு கடவுள்.

 உங்களுள் முதன்மையானவராக இருக்க விரும்புகிறவர் உங்களுக்குப் பணியாளராக இருக்கட்டும். 
(மத்தேயு நற்செய்தி 20:27)

இது இயேசு போதித்த நற்செய்தி.


பின்னர் ஒரு குவளையில் தண்ணீர் எடுத்துச் சீடர்களுடைய காலடிகளைக் கழுவி இடுப்பில் கட்டியிருந்த துண்டால் துடைக்கத் தொடங்கினார். 
(யோவான் நற்செய்தி 13:5)

இது நற்செய்தியாக வாழ்ந்த இயேசு.

நாமும் நற்செய்தியாக, அதாவது, இயேசுவாக வாழ்ந்தால் தான் 

நமது போதனை மற்றவர்களை இயேசுவாக மாற்றும்.

நாம் நாமாகவே இருந்து கொண்டு வாய் கிழிய எவ்வளவு போதித்தாலும்

கேட்பவர்கள் காது கிழிய கேட்டு விட்டு அவர்களாகவே இருப்பார்கள்.

நமது போதனை நேரமும் விரயம், ஆற்றலும் விரயம்.

 (Waste of time and waste of energy)

 இயேசு அவர்களை நோக்கி, "உலகெங்கும் சென்று படைப்பிற்கெல்லாம் நற்செய்தியைப் பறைசாற்றுங்கள். 
(மாற்கு நற்செய்தி 16:15)

என்ற இறை வாக்கின் பொருள்,

"உலகெங்கும் சென்று படைக்கப்பட்டவர்களை எல்லாம் படைத்த என் தந்தையைப் போல் நிறைவு உள்ளவர்களாக மாற்றுங்கள்."

(ஆதலால், உங்கள் விண்ணகத் தந்தை நிறைவுள்ளவராய் இருப்பது போல நீங்களும் நிறைவுள்ளவர்களாய் இருங்கள்.)
(மத்தேயு நற்செய்தி 5:48)



முதலில் நாம் இயேசுவாக மாறுவோம்.

அடுத்து மற்றவர்களை இயேசுவாக மாற்றுவோம்.

லூர்து செல்வம்.

Thursday, October 31, 2024

பாவப் பரிகாரமும், உத்தரிப்பும்.

பாவப் பரிகாரமும், உத்தரிப்பும்.


"தாத்தா,ஒரு சின்ன சந்தேகம்.''

''' கேளு.''

"உத்தரிக்கிற ஸ்தலம் எங்கே இருக்கிறது?"

""அதற்குப் பதில் சொல்லுமுன் ஒரு முக்கியமான உண்மையைத் தெளிவு படுத்த வேண்டும்.

நீ எங்கே இருக்கிறாய்?"

"இப்போ உங்க முன்னால் இருக்கிறேன்.''

"நான் இருக்கிற இடத்தில் உன்னால் இருக்க முடியுமா?"

"முடியாது. அங்கே நீங்கள் இருக்கின்றீர்களே!"

'"நான் இருக்கிற இடத்தில் நீ ஏன் இருக்க முடியாது?"

"நாம் இருவரும் திடப் பொருட்கள்.
ஒரு திடப் பொருள் ஆக்கிரமித்து இருக்கும் இடத்தை மற்றொரு திடப் பொருளால் ஆக்கிரமிக்க முடியாது."

""கரெக்ட். எங்கே இருக்கிறாய் என்றால் என்ன அர்த்தம்?"

''எந்த இடத்தில் இருக்கிறாய் என்று அர்த்தம்."

"'இப்போ கவனி. இடத்தைப் பற்றி அறியவே எங்கே என்ற கேள்வியைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

உத்தரிக்கிற ஸ்தலம் ஒரு இடம் அல்ல.

அது ஒரு வாழ்க்கை நிலை, மோட்சத்தைப் போல.

வாழ்க்கை நிலைக்கு இடம், நேரம் இரண்டும் கிடையாது.

நாம் இப்போது இடத்தில் வாழ்கிறோம்.

ஆனால் நமது மரணத்துக்குப் பிறகு வரும் வாழ்க்கை இடம், நேரம் ஆகியவற்றுக்கு 
அப்பாற்பட்டது."

"கடவுளும் இடத்துக்கும் நேரத்துக்கும் அப்பாற்பட்டவர் தானே.

கடவுள் எங்கே இருக்கிறார் என்று கேட்கிறோம், அவர் எங்கும் இருக்கிறார் என்று சொல்கிறோம். 
அது எப்படி?"

"நாம் காலத்துக்கும் இடத்துக்கும் உட்பட்ட உலகில் வாழ்கிறோம்.

நமது மொழியும் அதற்கு உட்பட்டது தான்.

இடம் காலம் ஆகியவற்றுக்கு அப்பாற்பட்ட வாழ்க்கை நிலையை விபரிக்க நமது மொழியில் வார்த்தைகள் இல்லை.

நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டிய விதமாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

நமது அனுபவத்தில் கூட சடப் பொருள் அல்லாதவற்றை உள்ளபடியே விபரிக்க  நமது மொழியில் வார்த்தைகள் இல்லை.

உனக்கு பார்வை இருக்கிறதா?"

"இருக்கிறது.'

"காண்பி.''

"இதோ."

"'அது கண். நான் கண்ணைக் காண்பிக்கச்‌ சொல்லவில்லை.

பார்வையைக் காண்பி என்றேன்."

"கண் ஒரு பொருள், பார்வை பொருள் அல்ல. பொருளைத்தான் 
காண்பிக்க முடியும்."

"'பார்வை ஒரு கருத்து.

அதேபோல் அன்பு, அறிவு, ஆசை...
போன்ற கருத்துக்களையும் காண்பிக்க முடியாது.

புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

ஒருவருக்கு பார்வை இருக்கிறது, அன்பு இருக்கிறது போன்றவற்றை அவருடைய செயல்களிலிருந்து தெரிந்து கொள்ளலாம்."

''கடவுள் எங்கும் இருக்கிறார் என்பதை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது?"

"'கடவுள் நம்மைப் போல இடத்தை அடைத்துக் கொண்டு இருக்கவில்லை.

அவர் ஆவி. ஆவியால் இடத்தை அடைத்துக் கொண்டு இருக்க முடியாது.

கடவுள் தனது வல்லமை, ஞானம் போன்ற பண்புகளால் எங்கும் இருக்கிறார்.

எல்லா இடங்களும் அவருடைய வல்லமையால் தான் இருக்கின்றன.''


"புரிகிறது. இப்போது உத்தரிக்கிற ஸ்தலத்தைப் பற்றிக் கூறுங்கள்.''

"'காலத்துக்கும் இடத்துக்கும் உட்பட்டு வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நாம் மரணம் அடையும் போது அவற்றுக்கு அப்பாற்பட்ட நித்திய வாழ்வுக்குள் செல்கிறோம். .

இங்கு 'செல்கிறோம்' என்ற வார்த்தை கூட இடத்தோடு சம்பந்தப்பட்டது.

ஆனால் இதை விபரிக்க நமது மொழியில் வார்த்தைகள் இல்லை. ஆகவே அதைப் பயன்படுத்துகிறேன்."

''நான் புரிந்து கொண்டேன். தொடர்ந்து சொல்லுங்கள்."

''மோட்சத்துக்குள் பரிசுத்தவான்கள் மட்டுமே நுழைய முடியும்.

நாம் திருமுழுக்குப் பெற்ற போது நமது ஆன்மா பரிசுத்தம் அடைந்தது. 

திருமுழுக்கு பெற்றவுடன் நாம் இறந்தால் நாம் நேரே மோட்சத்துக்குள் போய் விடலாம்.

ஆனால் நாம் வளரும்போது செய்கிற கர்மப் பாவங்களால் நமது பரிசுத்தத்தனத்தை‌‌ இழக்கிறோம்.

பாவ சங்கீர்த்தனம் மூலம் பாவ மன்னிப்பு பெறுகிறோம்.

பாவ மன்னிப்புப் பெற்றாலும் பாவங்களுக்குப் பரிகாரம் செய்ய வேண்டிய கடமை நமக்கு இருக்கிறது.

போதிய பரிகாரம் செய்தபின் தான் நமது ஆன்மா மோட்ச வாழ்வுக்கு ஏற்ற பரிசுத்தத் தனத்தை அடையும்.

போதிய பரிகாரம் செய்யுமுன் நாம் இறந்து விட்டால் நேரடியாக மோட்சத்துக்குள் நுழைய முடியாது.

உத்தரிக்கிற ஸ்தலம் வழியாகவே மோட்சத்துக்குள் நுழைய முடியும்.

உத்தரிக்கிற ஸ்தலத்தில் பரிகாரம் செய்து விட்டு, ஆன்மா முழு பரிசுத்தம் ஆனபிறகு தான் மோட்சத்துக்குள் நுழைய முடியும்."

"எவ்வளவு காலம் உத்தரிக்கிறத் ஸ்தலத்தில் இருக்க வேண்டும்?"

"'இந்தக் கேள்விக்கு என்னால் பதில் சொல்ல முடியாது.

ஏனென்றால் காலம் என்றவுடன் நம் மனதில் மணி, நாள், ஆண்டு தான் ஞாபகத்துக்கு வரும்.

இந்தக் கணக்கு பூமியில் மட்டும் தான்.

மறுவுலகில் கிடையாது.

ஒன்று மட்டும் சொல்லலாம்.

மன்னிக்கப்பட்ட பாவங்களுக்கும், அற்பப் பாவங்களுக்கும் பரிகாரம் செய்தவுடன் ஆன்மா
 மோட்சத்துக்குச் செல்லும்."

"பரிபூரண பலன் என்றால் என்ன?"

"'உத்தரிக்கிற ஸ்தலத்திலிருந்து முழுமையான விடுதலை கொடுக்கும் பலன்.

உத்தரிக்கிற ஆன்மாக்களின் திருநாள் அன்று உத்தரிக்கிற ஆன்மாவுக்காக நாம் இந்த பலனைப் பெற்று கடவுளுக்கு ஒப்புக் கொடுக்கலாம்.

எந்த ஆன்மாவுக்காக அதை ஒப்புக் கொடுக்கிறோமோ அந்த ஆன்மா உடனடியாக மோட்சத்துக்குச் சென்று விடும்.

அதற்காக நாம் 
பாவ சங்கீர்த்தனம் செய்து, 
முழுப் பூசை கண்டு,  
நற்கருணை அருந்தி, பாப்பரசருடைய கருத்துகளுக்காக செபிக்க வேண்டும்.

உத்தரிக்கிற ஆன்மாக்கள் நமக்காக செபிக்கலாம்.

ஆனால் தங்களுக்காக செபிக்க முடியாது.

நாம் நமக்காகவும் செபிக்கலாம்.

அவர்களுக்காகவும் செபிக்கலாம்.

அவர்களுக்காகச் செபிப்பது நமது பிறர் சிநேகக் கடமை.''

"நமது பாவங்களுக்காக நாம் பூமியில் பரிகாரம் செய்ய முடியாதா?"

"முடியும். செய்ய வேண்டும். நோன்பு இருப்பது, 
ஒறுத்தல் முயற்சிகள் செய்வது, 
நமக்கு ஏற்படும் நோய்நொடிகளையும், துன்பங்களையும் பாவப் பரிகாரமாக ஏற்றுக் கொள்வது போன்றவற்றால் பாவப் பரிகாரம் செய்ய வேண்டும்.

யாராவது நம்மைத் திட்டினால் பதிலுக்குத் திட்டாமல் பாவப் பரிகாரமாக ஏற்றுக் கொள்ளலாமே.

பலதுளி பெறு வெள்ளம். நிமிடத்துக்கு நிமிடம் சிறு ஒறுத்தல் முயற்சிகள் செய்யலாமே.

தின் பண்டங்களைக் குறைப்பதே ஒறுத்தல் முயற்சிதான்.

சிறு சிறு மனவல்லப செபங்களைச் சொல்லி பரிகாரமாக ஒப்புக் கொடுக்கலாம்.

இயேசுவே இரட்சியும்.
இயேசுவே இரக்கமாக இரும்.
அருள் நிறை மரியே வாழ்க.

நேரம் கிடைக்கும் போதெல்லாம் சொல்லலாமே.

செபம் சொல்வோம், 
தினம் செபமாலை சொல்வோம்.
பாவத்துக்காகப் பரிகாரம் செய்வோம்.

உலகிலேயே உத்தரித்து விட்டால் இறந்தவுடன் மோட்சம் தான்."

லூர்து செல்வம்.